W imieniu własnym i organizatorów Festiwalu serdecznie zapraszamy
na fascynującą, wirtualną (i nie tylko!) podróż po Świecie, która odbędzie się 8. i 9. lutego 2020 roku w Barlinku, w Europejskim Centrum Spotkań przy ulicy Leśnej 1. SZCZEGÓŁY na www.wloczykijki.com i na stronie fb.
Młynarze-włóczykije są współorganizatorami dwóch festiwalowych wydarzeń:
Wycieczka przełajowa: Tajemnice w chaszczach
Start: ECS ul. Leśna 1, godzina 10:00, niedziela 9 lutego 2020 Trasa: Hakon – Janowo
Do niedawna główna droga z Barlinka do Niepołcka wiodła u podnóża zachodniej krawędzi doliny Płoni. Dzisiaj spacer tym szlakiem to wyprawa w chaszcze. Ten, komu uda się przez nie przedrzeć ma szansę odkryć pozostałości innego świata – ruiny młyna-kuźni, relikty tarana wodnego, ślady polowej cegielni… Jednym z najpiękniejszych i najbardziej tajemniczych miejsc na tej trasie jest pałac w Janowie i rozciągający się na zboczu pod nim zdziczały tarasowy park.
Przewodnikami po chaszczach i skrywających się w nich tajemnicach będą Alicja Tymbarska i Krzysztof Tymbarski.
Prelekcja: Nasze korzenie tkwią w krajobrazie/ „Jesteśmy ludźmi krajobrazu”
Miejsce i czas: ECS ul. Leśna 1, 14:00, niedziela 9 lutego 2020
Prelegenci: Alicja Tymbarska, Tomasz Cykalewicz
Każde miejsce w przestrzeni i czasie jest niepowtarzalne. Każde miejsce podlega zmianom, stanowi dynamiczny układ podlegający działaniu wzajemnie splecionych czynników przyrodniczych i kulturowych. Na jego obecny obraz miały wpływ pierwotne siły geologiczne i klimat, naturalne procesy przyrodnicze. Odcisnęły w nim swój ślad kolejne pokolenia mieszkających tu ludzi. Tym właśnie jest krajobraz kulturowy – pełnym spektrum życia. Codziennie obserwujemy kolejne zmiany zachodzące w krajobrazie. Sami wywieramy wpływ i poddajemy się wpływowi jaki wywiera na nas miejsce. Podczas prelekcji chcielibyśmy oprowadzić po krajobrazie kulturowym Puszczy Barlineckiej i Doliny Płoni – małej ojczyzny, która w nas tkwi. Chcielibyśmy pokazać, w jaki sposób można patrzeć na krajobraz kulturowy, żeby zobaczyć coś więcej niż piękny, czy brzydki widok; jak dostrzec w krajobrazie żywy organizm, którego jesteśmy częścią.
